zwiesić się
Смотреть что такое "zwiesić się" в других словарях:
zwiesić — dk VIa, zwieszę, zwiesićsisz, zwieś, zwiesićsił, zwieszony zwieszać ndk I, zwiesićam, zwiesićasz, zwiesićają, zwiesićaj, zwiesićał, zwiesićany «opuścić coś ku dołowi; spuścić» Zwiesić nogi z łóżka. Posmutniał i zwiesił głowę. ◊ pot. Zwiesić nos… … Słownik języka polskiego
spuścić [zwiesić] nos na kwintę — {{/stl 13}}{{stl 7}} stać się smutnym, stracić dobry humor, optymizm : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zwiesił nos na kwintę, gdy się dowiedział, że nie pojedzie. Czemuś tak spuścił nos na kwintę? {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przewiesić — dk VIa, przewiesićwieszę, przewiesićsisz, przewiesićwieś, przewiesićsił, przewiesićwieszony przewieszać ndk I, przewiesićam, przewiesićasz, przewiesićają, przewiesićaj, przewiesićał, przewiesićany 1. «przerzuciwszy coś przez coś, umieścić na tym; … Słownik języka polskiego
oklapnąć — dk Va a. Vc, oklapnąćnę, oklapnąćniesz, oklapnąćnij, oklapnąćnął a. oklapł, oklapnąćnęła a. oklapnąćpła, oklapnąćnęli a. oklapnąćpli, oklapnąćnięty a. oklapnąćpły, oklapnąćnąwszy a. oklapnąćpłszy 1. pot. «opuścić się ku dołowi; opaść, pochylić… … Słownik języka polskiego
obwisnąć — dk Vc, obwisnąćwiśnie, obwisnąćwisł a. obwisnąćnął, obwisnąćwisła obwisać ndk I, obwisnąćsa, obwisnąćają, obwisnąćał «mając punkt zaczepienia pochylić się, opaść ku dołowi; zwiesić się, zwisnąć» Gałęzie drzew obwisły pod naporem śniegu. Kotu… … Słownik języka polskiego
obwisnąć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. 3. os dk IVb, obwisnąćwiśnie, obwisnąćwisł || obwisnąćnął, obwisnąćsła {{/stl 8}}{{stl 7}} mając punkt zaczepienia, przyjąć pozycję obniżoną w stosunku do pierwotnej, opaść pod ciężarem; zwiesić się : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nos — 1. Coś kręci, wierci kogoś w nosie «coś drażni czyjś węch, wywołuje uczucie pieczenia, swędzenia w nosie»: (...) dopiero westchnął z ulgą, kiedy się znaleźli w podsieniach domu i na świeżym powietrzu. Zapach ciężkich pachnideł wiercił mu jeszcze… … Słownik frazeologiczny
głowa — ż IV, CMs. głowawie; lm D. głów 1. «część ciała zawierająca mózg i narządy zmysłów, u człowieka i niektórych małp wysunięta ku górze, u zwierząt ku przodowi» Mała, duża, kształtna głowa. Ludzka, rybia, psia głowa. Głowa ptaka, psa, ryby. Ból… … Słownik języka polskiego
nos — m IV, D. a, Ms. nossie; lm M. y 1. «narząd powonienia, u kręgowców wyższych także początek dróg oddechowych; u ludzi najbardziej wystająca część twarzy znajdująca się między oczami i czołem a ustami» Cienki, długi, duży, krzywy, mały, mięsisty,… … Słownik języka polskiego
opuścić — dk VIa, opuszczę, opuścićcisz, opuść, opuścićcił, opuszczony opuszczać ndk I, opuścićam, opuścićasz, opuścićają, opuścićaj, opuścićał, opuścićany 1. «zmienić położenie czegoś przez skierowanie ku dołowi; zniżyć, zwiesić, spuścić» Opuścić rękę.… … Słownik języka polskiego
nos — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. a, Mc. nossie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} narząd powonienia u kręgowców wyższych; również początek dróg oddechowych; u ludzi wysunięta część twarzy między oczami, czołem i… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
